Rozdział 25

----------------------------
-Jasne. - odpowiedziałem całując ją w czoło.
-Dziękuję. - szepnęła niepewnie, - Nawet nie wiesz jak się wtedy bałam, myślałam że zrobią mi krzywdę...
-Wiem, kochanie. Już jest dobrze. - odszepnąłem wtulając dziewczynę mocniej w siebie. Powoli zaczęła oddychać spokojniej. Uspokajała się w moich ramionach. Nawet nie zorientowałem się kiedy brunetka zasnęła. Ostrożnie wstałem, nie chcąc jej obudzić. Ukucnąłem przy łóżku, głaszcząc jej rumiany policzek, Była taka śliczna. Bezbronna zupełnie jak mała dziewczynka. Na samą myśl że ktoś może kłaść na niej swoje łapska doprowadza mnie do furii. Nawet nie chcę myśleć co by się stało gdybym wtedy nie jechał, gdyby Mia jej nie zauważyła i gdybym nie pobił Dominica. Wszystko ułożyło się w jedną idealną całość, Najwidoczniej ten u góry tego chciał, za co będę mu dziękować do końca życia. Wszystko się zmieniło odkąd ją poznałem, dosłownie wszystko.
-Co ty ze mną robisz. - szepnąłem wpatrując się w jej idealną buzię. Po chwili usłyszałem dzwonek do drzwi. Tak jak myślałem to Mia. Wpuściłem brunetkę do domu, idąc razem z nią do kuchni,
-Co z nią? - spytała, siadając na krześle.
-Śpi, - mruknąłem nalewając do dwóch szklanek soku.
-Dziękuję. - szepnęła biorąc ode mnie szklankę.
-Mia ja nie wyobrażam sobie co mogłoby się...
-Justin. - przerwała mi. - Uratowałeś ją, to najważniejsze, - stwierdziła, po czym wzięła łyk napoju.
-Masz rację. - odpowiedziałem bawiąc się szklanką.
-Nadal twierdzisz że nic do niej nie czujesz? - spytała patrząc mi prosto w oczy.
-Przyjaźnimy się. - mruknąłem wzruszając ramionami.
-Oczywiście. - powiedziała sarkastycznie, -Dobrze ja jadę do Kyle'a.
-Odprowadzę Cię. - stwierdziłem, wstając jednocześnie z dziewczyną. Podeszliśmy do drzwi wyjściowych. Dziewczyna cmoknęła mnie w usta po czym rzuciła "Do zobaczenia" i wyszła.Wróciłem do kuchni, chcąc zrobić mojemu gościowi coś do zjedzenia i picia. Postawiłem na chińską patelnię. Wyjąłem z lodówki warzywa, które były w paczce. Przygotowałem wszystko co potrzebne, zabierając się do gotowania. Nie chcę się przechwalać ale kucharzem jestem całkiem niezłym. Nagle usłyszałem za sobą ciche chrząknięcie. Odwróciłem się na pięcie, zauważając Alice stojącą w progu. Nadal miała rozmazany makijaż, pobrudzone ciuchy i potargane włosy. Mimo wszystko nadal była piękna,
-Już wstałaś. - stwierdziłem posyłając szczery uśmiech do dziewczyny.
-Tak. - szepnęła. - Mogę się odświeżyć? -spytała niepewnie zakładając kosmyk włosów za ucho.
-Pewnie. Tu masz ciuchy, które przywiozła Ci Mia. - odpowiedziałem pokazując na ubrania.
-Dziękuję. - powiedziała podchodząc do szafki, na której znajdowały się ubrania.
-Przyjdź później coś zjeść. - stwierdziłem puszczając jej "oczko". Skończyłem gotować moje arcydzieło i nakryłem do stołu. Po około piętnastu minutach brunetka wróciła ubrana w bokserce i w majtkach.
-Przepraszam że paraduję w samych majtkach, ale jest mi wygodniej niż w jeansowych szortach. - powiedziała słodko się rumieniąc.
Cicho zachichotałem.
-Siadaj, proszę. - odpowiedziałem pokazując na krzesło. Brunetka zrobiła to o co prosiłem. Nawet nie zdajecie sobie sprawy jak pięknie wyglądała.
-Dobre. - stwierdziła patrząc na mnie. - Nie wiedziałam że umiesz gotować. - wyszczerzyła śnieżnobiałe ząbki.
-Cóż, można powiedzieć że wielu rzeczy o mnie jeszcze nie wiesz. - parsknąłem śmiechem.
-Mam nadzieję że się dowiem.
-Dla Ciebie skarbie jestem jak otwarta księga. - zaśmiałem się równocześnie z brunetką.
-No ja myślę. - mruknęła cały czas się uśmiechając. Kiedy skończyliśmy jeść posiłek schowaliśmy naczynia do zmywarki.
-Mam propozycję. - zaśmiałem się.
-Jaką? - spytała patrząc z zaciekawieniem.
-Pójdziemy się położyć do mojego łóżka i przeleżymy resztę dnia. Co ty na to?
-Ok, ale pod jednym warunkiem. -stwierdziła robiąc zadziorną minę.
-Hmm? -mruknąłem.
-Ja wybiorę jakiś film a ty zrobisz popcorn. - uśmiechnęła się słodko. Wpatrywałem się w nią przez chwilę jednocześnie przygryzając wargę po czym parsknąłem cicho śmiechem.
-Ok.
-To ja lecę na górę wybrać film. - stwierdziła a następnie wyszła powoli z pokoju.  Tak jak umówiłem się z dziewczyną zrobiłem popcorn, wsypując go do miski i udałem się do swojego pokoju, Wszedłem po cichu chyba w idealnym momencie, bo dziewczyna kucała "na pieska" na moim łóżku Boże co za tyłek. Oblizałem usta, powoli wchodząc do pokoju. Brunetka się odwróciła robiąc zdziwioną minę. -Już jesteś? - spytała delikatnie się rumieniąc.
-A jestem, jaki film wybrałaś? - zaśmiałem się, kładąc miskę z popcornem na łóżku.
-W sumie nie wiem, jakiś horror. Opakowanie leży na komodzie. - powiedziała pokazując palcem na mebel.
-Evil Dead, no spoko. - zaśmiałem się wyjmując z opakowania płytę. Położyliśmy się na łóżku oglądając film. Nagle dziewczyna przysunęła się do mnie, wtulając się w moje ciało.


OCZAMI ALICE:

Leżeliśmy na łóżku w ciszy oglądając film, który chwilę temu włączył Justin. Co było dziwne, niespodziewanie naszła mnie chęć przytulenia się do chłopaka i nie kontrolując swojego ciała zrobiłam to.
-Wygodnie Ci? - spytał przerywając ciszę.
-Yhm, bardzo. - mruknęłam cicho.
-Okryć Cię kocem?
-Okryj nas. - uśmiechnęłam się słodko, orientując się że nasze twarze dzieli niewielka odległość. Chłopak popatrzył mi w oczy i krótko cmoknął mnie w usta. Nie spodziewałam się.
Szatyn sięgnął po koc na koniec łóżka, okrywając nas nim. Był miękki i puchaty. Czułam się idealnie. Już nawet nie brałam pod uwagę że mogłam dzisiaj zostać zgwałcona gdyby nie Jus.
Czułam bicie serca Justina. Był bardzo spokojny. Wokół mnie dominował zapach perfum Justina, które swoją drogą były najpiękniejsze na świecie. Mimo że spałam już wcześniej w salonie poczułam że moje powieki robią się ciężkie.


OCZAMI JUSTINA:

-Wcale nie był straszny. - powiedziałem, kiedy film się skończył. Zaśmiałem się pod nosem zauważając że brunetka znowu zasnęła. A ja jak idiota mówiłem sam do siebie. Przypominając sobie ją całą zapłakaną moje serce pękało. Chyba dopiero teraz dotarło to do mnie jak musiała się czuć kiedy ją tak wykorzystałem. Co gorsza tamtego dnia straciła przyjaciółkę. Nie miała we mnie oparcia. Tak na prawdę w nikim. -Obiecuję że nie pozwolę nikomu Cię skrzywdzić. - szepnąłem całując ją opiekuńczo w czoło. Po około dwóch godzinach wyszedłem z łóżka. Naszła mnie chęć na sentymenty. Wyjąłem z komody mały kartonik i usiadłem na ziemi tyłem do łóżka. Niepewnie otworzyłem pudełko i wyjąłem z niego kilka fotografii. Średniego wieku, uśmiechnięta, śliczna kobieta. Innymi słowy zdjęcie najwspanialszej kobiety na świecie.
-Ładne, kto to? - poczułem że "ktoś" przytula mnie od tyłu.
-To była moja mama. - stwierdziłem czując w pewnym sensie jak dziura w moim sercu związana z tym tematem się odnawia.
-Była? - spytała po dłuższej chwili ciszy.
Przełknąłem głośno ślinę.
-Zginęła w wypadku samochodowym. - odpowiedziałem niepewnie.
-Jak? - szepnęła. Poczułem wielką gulę w gardle, która uniemożliwiła mi mowę.
-Nie chcę o tym rozmawiać. - stwierdziłem cicho chowając zdjęcia do pudełeczka z powrotem.

OCZAMI ALICE:

Nie chciałam naciskać. Widziałam w jego oczach szklanki. Nie dziwię mu się. Moja mama mieszka daleko ode mnie, rzadko ze sobą rozmawiamy i to sprawia że chce mi się płakać. Nie wyobrażam sobie jakby moja mama odeszła na zawszę. Justin po chwili wstał i wyszedł z pokoju. Usiadłam na łóżku czując się zmieszana. Nie wiedziałam, czy pójść do Justina i po prostu go przytulić w ciszy, czy zostać w pokoju. W ostateczności nie miałam możliwości wypróbować żadnego, ponieważ moment później wrócił Justin. Chłopak od razu podszedł do mnie, złapał mnie za dłonie, ciągnąc charakterystycznie w górę abym wstała. Kiedy byłam już na nogach, szatyn wpił się w moje usta. Delikatnie muskał moje usta jakby bał się że jestem z prochu, który za moment się rozsypie. Poczułam jak Justin tym pocałunkiem przekazuje mi, to co teraz czuję. Chwilę później, kiedy się od siebie odsunęliśmy szatyn mocno mnie do siebie przytulił. Staliśmy tak przytuleni do siebie jakiś czas.
-Dziękuję. - szepnął.
-Za co?
-Za to że jesteś pomimo tego jak Cię potraktowałem. - odpowiedział całując mnie w czoło. Aktualnie byłam pewna jednej rzeczy na sto procent. Kocham go i nie potrafię się więcej przed nim opierać. Nagle poczułam jak Justin podnosi mnie.
-Justin co ty robisz?! - pisnęłam.
-Idę z moją księżniczką na spacer. -stwierdził niosąc mnie w stronę wyjścia z pokoju.
-Ale ja nie jestem ubrana. - powiedziałam uśmiechając się.
-Mi to nie przeszkadza. - zaśmiał się łobuziarsko się na mnie patrząc.
-Justin!
-No już, już. Leć się ubrać, ja będę czekał na dole. - poinformował, powoli opuszczając na ziemię. Gdy stałam już na ziemi chłopak krótko cmoknął mnie w usta i wyszedł. Założyłam na siebie szorty, które pożyczyła mi Mia, moją białą bokserkę oraz narzuciłam na siebie skórzaną czarną kurtkę. "Przygotowana" zeszłam na duł gdzie czekał na mnie Jus. Miał ubrane czerwone supry, czarne, nisko upuszczone spodnie, czarną bluzkę i czarną marynarkę. Ten cholerny nie ład a jednak tak idealny.
-To co idziemy? - spytał słodko się uśmiechając.
- Pewnie. -odpowiedziałam idąc w stronę chłopaka. Justin wyciągnął prawą dłoń w moją stronę. Chyba chciał abyśmy szli za rękę. W każdym razie wyciągnęłam swoją lewą dłoń splatając nasze palce. Wyszliśmy z domu, przekluczyliśmy drzwi i udaliśmy się w nieznanym mi kierunku.

---------------------------
Zostawiam ten rozdział taki krótki. Nie chcę przedluzac czasu. Dopisalam troche mam nadzieje ze sie wam podoba. Poproszę 70 komentarzy!!! Następny rozdział dodam w weekend. Przpraszam że was zawiodlam. Wynagrodzę wam w następnym rozdziale. Obiecuję.
Love.